Die effectieve manier van communiceren maakte mij nieuwsgierig De meeste medewerkers waren gelukkig uit het goede hout gesneden. Toch bleven er altijd een aantal die telkens weer opnieuw uitgelegd wilden krijgen wat mijn verwachtingen die dag waren. Elke keer opnieuw diezelfde vragen beantwoorden. Dat kostte energie. Daar moest een oplossing voor zijn. De effectieve manier van communiceren zoals ik die van Henk en Jan had geleerd (zie blog 5) maakte mij nieuwsgierig. Dat wilde ik ook toepassen op mijn werk. Maar, hoe leerde je dat? Ik ging op onderzoek. Samen met een aantal collega’s schreven wij ons in voor de opleiding ‘Middlemanagement’. Dat leverde veel informatie over organisatiekunde en het…

In die begintijd werden we behoorlijk tegengewerkt We schrijven december 1992. Enkele ouders hadden mij gepolst. Zij wilden dat hun kinderen judoles van mij zouden krijgen. Op dat moment gaf ik nergens les. “Dan richten wij toch een judoclub op”, zeiden Jan en Henk. In die begintijd ondervonden we behoorlijk wat tegenwerking. We werden hierdoor niet toegelaten tot de Judobond Nederland. Jan en Henk lieten zich niet van de wijs brengen en gingen het gesprek aan. Tot in Nieuwegein aan toe. Uiteindelijk mochten we doorgaan en deelnemen aan alle activiteiten. Onze start was in het gemeenschapshuis van Buchten. Al snel verhuisden wij naar de gymzaal van het voormalige Da Capo…

Ga overal trainen jongen, en wees nieuwsgierig ‘Ga overal trainen jongen, zoek verschillende meesters op. Wees nieuwsgierig en vraag waarom leraren doen wat ze doen.’ Ome Jan (Shihan Jan van der Horst Ɨ, 9e dan Judo) kwam op mijn pad toen ik in 1983 ging studeren aan het CIOS in Sittard. Al in 1949 had hij een eigen sportschool in Utrecht. Iedere avond veranderde de ruimte die overdag gebruikt werd als kapsalon in een heuse dojo. Anton Geesink was één van zijn leerlingen in die beginjaren. Ome Jan was diverse jaren bondscoach en reisde de halve wereld rond om kennis en ervaring op te doen rondom Judo. Gedurende zeven jaar…

Als klein jongetje speelde ik graag buiten. Rolschaatsen met de kinderen uit de straat. In bomen klimmen en forten bouwen langs de Maas vond ik prachtig. Op school was ik regelmatig het slachtoffer van de stoere jongens uit de klas. Ik was een van de kleinsten en had al vroeg een brilletje met van die jampot glazen. Via mijn jongste zus kwam ik in contact met de judoleraar in ons dorp. Hij haalde mij over om eens mee te doen. Het bleek dat ik talent had. Diezelfde stoere jongens uit de klas werden tijdens de judolessen al snel vakkundig gevloerd.  Waar mijn zelfvertrouwen groeide nam het pesten op school af.…

Leidinggeven is makkelijk Daar stond ik dan als beginnend leidinggevende. In het begin was het makkelijk. Een kleine groep mensen die net als ik wist van aanpakken. We begrepen elkaar. Voldeden aan elkaars verwachtingen. Dat was een prachtige tijd. Later kwamen er echter collega’s met een andere intentie dan de mijne. De één nam het niet zo nauw met de starttijd. Een ander gebruikte de kassa om zijn privé tekorten aan te zuiveren. Een medewerkster in de functie van koerier was de hele dag onbereikbaar in gesprek met haar vriend. En als ik zeg de hele dag, dan bedoel ik ook de hele dag. Weer anderen verrichtten precies alleen die…